Επιλογές θεραπείας για τη χρόνια νεφρική νόσο

Η χρόνια νεφρική νόσος δε διαθέτει μέχρι στιγμής οριστική και μόνιμη θεραπεία. Ωστόσο υπάρχουν αρκετές επιλογές

• για τη διαχείριση και τον έλεγχο των συμπτωμάτων,
• την επιβράδυνση της εξέλιξης,
• την ελαχιστοποίηση των επιπλοκών και
• της εμφάνισης άλλων ασθενειών που σχετίζονται με την νόσο.

Οι θεραπείες διαφοροποιούνται ανάλογα με τα αίτια εκδήλωσης, το στάδιο  στο οποίο βρίσκεται ο ασθενής στην πρώτη του επίσκεψη στο νεφρολόγο. Ο νεφρολόγος θα επικεντρωθεί στην επιβράδυνση  ή ακόμα και στον έλεγχο της αιτίας που προκάλεσε τη νεφρική νόσο. Ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης, η εκπαίδευση του ασθενούς στην επαρκή λήψη νερού, άλατος, πρωτεϊνών, είναι πράγματα του θα κάνει ο γιατρός με τον ασθενή του.

Παρ’ όλη όμως την παρέμβαση του νεφρολόγου, η νεφρική βλάβη μπορεί να εξελιχθεί σε τελικού σταδίου και να κληθει ο γιατρός να αντιμετωπίσει τις επιπλοκές και το θεραπευτικό σχήμα.

Οι επιπλοκές μπορούν να ελεγχθούν

• Αλλαγή της αντιυπερτασικής αγωγής όταν η πίεση του ασθενούς είναι πολυ υψηλή ή και πολύ χαμηλή. Τα φάρμακα για την πίεση μπορούν αρχικά να αλλάξουν την τιμή της κρεατινίνης και των ηλεκτρολυτών, οπότε χρειάζεται συχνός έλεγχος.
• Τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα είναι υψηλά στη χρόνια νεφρική νόσο, οπότε η ρύθμισή τους πρέπει να έιναι πιο αυστηρή. Τα αυξημένα επίπεδα φωσφόρου, τα μειωμένα επίπεδα ασβεστίου, ο έντονος κνησμός είναι προβλήματα που πρέπει να λυθούν νωρίς.
• Τα περιφερικά οίδηματα που εμφανίζονται κατά την διάρκεια της ημέρας λόγω κατακράτησης υγρών χρειάζονται και αυτά βοήθεια από τον νεφρολόγο.
• Ο χαμηλός αιματοκρίτης, η εύκολη κόπωση μπορούν φαρμακευτικά να βοηθηθούν.
• Οι διατροφικές επιλογές: οι ασθενείς θα πρέπει να αποφεύγουν τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη. Η διαδικασία επεξεργασίας τέτοιων τροφών από το σώμα, παράγει απόβλητα στο αίμα, τα οποία πρέπει τα νεφρά να διηθήσουν. Προκειμένου ο ασθενής να επιβαρύνει όσο το δυνατόν λιγότερο τη νεφρική λειτουργία, συνίσταται η μείωση της πρόσληψης τους.

Θεραπεία τελικού σταδίου νεφρικής νόσου

Με την πάροδο των ετών και τα συνοδά προβλήματα του ασθενούς, η νεφρική λειτουργία επιβαρύνεται. Όταν η λειτουργία τους φτάσει σε ποσοστό <15 %, ο ασθενής θα χρειαστεί βοήθεια με αιμοκάθαρση, περιτοναϊκή κάθαρση και μεταμόσχευση νεφρού. 

• Κατά την αιμοκάθαρση, το αίμα φιλτράρεται εκτός του σώματος, με τη χρήση ειδικών μεμβρανών μέσω  μηχανήματος αιμοκάθαρσης. Κάθε θεραπεία διαρκεί 4 ώρες περίπου και εκτελείται συνήθως τρεις φορές την εβδομάδα. Για την εφαρμογή αυτής της θεραπείας απαιτείται πρόσβαση στα αιμοφόρα αγγεία, η οποία επιτυγχάνεται έπειτα από μικροεπέμβαση.
• Ένας άλλος τύπος αιμοκάθαρσης είναι η περιτοναϊκή διάλυση. Κατά την περιτοναϊκή διάλυση, για τη διήθηση του αίματος αξιοποιείται το δίκτυο τριχοειδών αγγείων της κοιλιακής χώρας. Ένας λεπτός καθετήρας εισάγεται στην περιτοναϊκή κοιλότητα, γεμίζοντάς την με διάλυμα. Τα αιμοφόρα αγγεία που βρίσκονται στην επιφάνεια της μεμβράνης του εσωτερικού της κοιλιακής χώρας φιλτράρουν τα απόβλητα και έπειτα από 4 με 6 ώρες το διάλυμα παροχετεύεται από την κοιλιά, μεταφέροντας τα μαζί του.
• Η μεταμόσχευση νεφρού είναι η θεραπεία που παρέχει  πιο βελτιωμένη ποιότητα και αυξημένο προσδόκιμο ζωής. Παρόλα αυτά, απαιτεί την τακτική επίσκεψη σε νεφρολόγο και τη λήψη ειδικών φαρμάκων, ώστε να μην υπάρξει απόρριψη του μοσχεύματος από το ανοσοποιητικό σύστημα.
• Για μερικούς που επιλέγουν ή αναγκάζονται να μην κάνουν αιμοκάθαρση ή μεταμόσχευση νεφρού, μια τρίτη επιλογή είναι η θεραπεία της νεφρικής ανεπάρκειας με συντηρητικά μέτρα. Ωστόσο, όταν έχουμε πλήρη νεφρική ανεπάρκεια, το προσδόκιμο  θα είναι πολύ μικρότερο και οι επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής πολύ μεγαλύτερες.

  Πέμπτη, 16 Ιουνίου 2022